Rozdział 18

-Czemu mi nie powiedziałaś ?-zapytałam z pretensją siostrę .

-Yyyy....jakoś tak wyszło -powiedziała zmieszana Beti spoglądając śmiertelnym wzrokiem na ciocie .

-Czemu muszę się dowiadywać od cioci ?-zapytałam wściekła wskazując ręką na ciocię Judit , która właśnie powoli ewakułowywała się z pokoju . Najwidoczniej uważała ,że najbezpieczniej dla niej będzie jak wyjdzie .

-Nie denerwuj się -powiedziała spokojnie dziewczyna . Podeszła do schodów usiadła na schodach odgarniając ręką jakieś leżące tam zbędne rzeczy . Gdy to zrobiła poklrpała mjejsce obok siebie . Westchnęłam i usiadłam koło niej .

-Tłumacz się -powiedziałam już spokojniejsza .

-No , więc tak... Już od roku spotykam się z pewnym chłopakiem . Poznaliśmy się na jednych z moich pokazów . Był na pokazie w zastępstwie swojej matki . Musiała wtedy pojechać do Londynu , więc poprosiła go o przysługę . Znalazła się w odpowiednim miejscu w odpowiednim czasie . Jest cudowny !!! Od razu się w nim zakochałam !!!

-Spotykasz się z jakimś ktosiem od roku i ja nic nie wiem ..-powiedziałam zażenowana .

-To nie jest żaden ktoś tylko Will , a nie powiedziałam ci bo...

-Bo co kurde ??!

-Jezu, po pierwsze nie wściekaj mi się tutaj . Już ci mówiłam . A po drugie właśnie do LA przyjechałam ,żeby was zawiadomić ,ale miałaś ostatnio tyle problemów i chyba znowu ci się ponowiły te koszmary ...-powiedziała a ja znowu posmutniałam bo przypomniałam sobie ,że na prawdę przez ten okres czasu byłam trochę nie obecna i trudno było ze mną gadać .

-Masz racje ..-powiedziałam ze smutkiem i ona też posmutniała . Ooo ,nie !! Beti się zaręczyła i nie mam zamiaru wprawiać jej w zły humor .

-To kiedy go poznam ?-spytałam z entuzjazmem .

        Siedziałam na swoim łóżku po turecku i co kilka sekund spoglądałam w zegarek patrząc z nadzieją czy może jednak więcej czasu upłynęło od kiedy ostatnio upewniałam się tymczasowej godziny . Czas mi strasznie się dłużył . Przez cały czas myślałam o Liamie , czy nie jest jeszcze za wcześnie żeby do niego iść . Było już po 12 . Dobrze go znając już na pewno nie spał . Teraz jak się nad tym zastanawiam to nie powstrzymywała mnie wczesna godzina . Tylko strach co sobie pomyśli kiedy mnie zobaczy .Jak zareaguje ? Jak się zachowa ? Będzie mnie chciała jeszcze wgl widzieć ? Te myśli nie dawały mi spokoju . Jednak po dłuuugim myśleniu postanowiłam iść . Stwierdziłam ,że będzie jeszcze gorzej jak nie ruszę się teraz , bo będzie mi jeszcze trudniej . Wyszłam ze swojego pokoju i zaczęłam z chodzić po schodach , stanęłam w pół drogi .. i dopiero zauważyłam jaka tu cisza . No , ale co się dziwić -moja ciocia wyjechała . Zostałam sama w tym wielkim , pustym domu . Wyjechali ok. 3 w nocy . Ciocia Judit , Paul , Beti i jej kochaś Will . Na początku byłam do niego niezbyt miło nastawiona , pozatym nie wiem czemu przypominał mi Matthewa , ale potem się do niego przekonałam . Po pewnym czasie zauważyłam jak on patrzy na moją siostrzyczkę , jak się do niej odnosił . Widać było , że jest w niej zakochany po uszy . No cóż a ona w nim . Na ich szczęście jest to miłość odwzajemniona . Po prostu tylko się cieszyć z ich szczęścia !! No ,ale dobra wracając do tematu . Musze wreście ruszyć dupę i pójść do Liama ..

      Stałam przed drzwiami domu Liama . Potwornie się denerwowałam . Te wszystkie moje myśli zżerały mnie od środka więc jak najszybciej zdzwoniłam do drzwi . Po kilku minutach w drzwiach ukazała mi się Robin .Była zaskoczona .

-Cześć -powiedziałam .

-Hej ? -powiedziała trochę nie pewnie nie zapraszając mnie do środka . Nastąpiła krępująca cisza .Stałyśmy w progu domu a Robin wpatrywała mi się tak szczerze to dość nachalnie . Jag by próbowała wypatrzeć z mojej twarzy choć cień czegoś podejrzanego . W sumie jej się nie dziwię ... Po pewnym czasie dała sobie spokój chwyciła za torbę obok i rzuciła mi tylko jedno zdanie wychodząc .

-Jest u siebie - i wyszła zostawiając mnie samą . Nie musiała mówić o kogo jej chodzi . Wziełam jeden głęboki oddech i zaczełam wchodzić schodami na górę . Gdy stanęłam przed drzwiami Liama wzięłam jeszcze jeden głęboki oddech i zapukałam delikatnie . Po dłuższej ciszy jeszcze raz zapukałam , a gdy już zupełnie nie usłyszałam żadnej reakcji . Otworzyłam drzwi i weszłam do środka . Nie dało się go zauważyć . Leżał w pół zaćmionym pokoju na podłodze przykryty jedynie jakimś kocem . Spał .Pierwszy raz zobaczyłam pd kilku tygodni . Wiedziałam ,że się za nim stęskniłam , ale teraz tak naprawdę tego doświadczyłam . Miałam ochotę do niego podbiec i przytulić go . Poczuć się wreście bezpiecznie ... Ale nie mogłam tego zrobić musiałam z nim najpierw porozmawiać . Gdy podeszłam do niego bliżej dopiero to WSZYSTKO zobaczyłam . Dookoła leżały puszki i szklane butelki po piwie . Dosłownie wszędzie się walały i co gorsza niektóre były potłuczone . W pokoju panował niesamowity bałagan . Wszędzie wszystko się walało . I ..i ten zapach był do zniesienia . Jag by coś tu zdechło .. Popatrzyłam na Liama nadal spała i najwyraźniej z jakimś ogromnym kacem . Przeszukałam kieszenie i znalazłam tam małą wymiętoloną karteczkę . Na biurku znalazłam długopis . Napisałam krótką wiadomość i położyłam kartkę tuż przy twarzy chłopaka .

        Minęła dokładnie godzina odkąd dotarłam na urwisko . Siedziałam z podkulonymi nogami opierając o nie brodę i patrzyłam się w morze . Postanowiłam że poczekam jeszcze godzinę a potem zwijam się do domu , gdyż zobaczyłam pierwsze odznaki burzy . Spojrzałam jeszcze raz w zegarek . Zastanawiałam się czy Liam przyjdzie . Czy zobaczył karteczkę i ma teraz wielki dylemat czy przyjść czy nie przyjść na urwisko , a może ma tak wielkiego kaca , że nie ma szans ,żeby rozczytał garstkę literek wirującą mu przed oczami . Chyba , że ją zobaczył i wszystko dokładnie zrozumiał . Tylko ,że nie miał najmniejszej chęci spotkania się ze mną . Może po prostu zgniótł wiadomość ode mnie i rzucił ją o ścianę wyklinając wszystko dookoła . To była najgorsza wersja moich rozmyśleń z którą od razu traciłam humor , ale co jeśli ..

-Meredith ? -poznałabym ten głos z końca świata . Odkręciłam się gwłtownie wstając . Moim oczom ukazał się Liam -z lekkim zarostem , z wymiętolonymi ubraniami , z rozczochranymi włosami , trochę przychrapniętym głosem i z sińcami pod oczami , ale Liam . Nie dało się ukryć ,że wyglądał okropnie ,ale tu był i to się liczyło . Wcześniej było mi go żal i okropnie się o niego martwiłam , ale teraz nie wiem czemu przeszła po mnie niesamowita fala złości .

-Co ty ze sobą zrobiłeś ?!!!- krzyknęłam obrzucając go spojrzeniem przelatującym go od góry od dołu . Chyba zaskoczyła go moja reakcja i go porostu zatkało . Nic nie mówił , więc podjęłam swój monolog .

-Nie szanujesz swojego życia ?!! Chcesz się przemarnować ?!! Taki jest twój plan ?! Upić się do nie przytomności .. Chlać , chlać i jeszcze raz chlać , a na koniec przy odrobinie szczęścia wykitować !!!!! Co ty sobie myślisz ??!!!!Myślałeś chociaż o innych ? Nie wiesz jak inni się o ciebie martwią .- skończyłam bo zaczęło mi się zbierać na łzy .Z zachmurzonego nieba zaczęły lecieć pierwsze krople deszczu . Zacisnęłam zęby i dokończyłam

- i nie pomyślałeś o tym ,że ja się martwię ...-powiedziałam i mi się nie udało pomimo moich wszelkich starań po policzku spłynęła mi jedna , pojedyńcza łza . Chciał już do mnie podejść tak jak kiedyś . Zetrzeć delikatnie łzę opuszkiem palca ,a potem mocno przytulić i powiedzieć , że wszystko będzie dobrze , ale ja się odsunęłam zcierając szybko łzę . To go zaskoczyło jeszcze bardziej . Teraz to on się wściekł . Zaczęło dosłownie lać dużymi strumieniami wody .Cała byłam przemoczona .

-O co ci chodzi do cholery ?!!Nie spotkałaś się ze mną już od kilku tygodni . A ostatnie słowa które od ciebie usłyszałem to że mam się odpierdolić !! Teraz przychodzisz i jeszcze mnie pouczasz co do mojego żałosnego życia . A na koniec rozklejasz się prawie przy myśli że się o mnie martwiłaś , a jak chce podejść odchodzisz gwałtownie jakbyś się mnie brzydziła , jakbym był najgorszą rzeczą jaka mogła cię spotkać !! Więc się pytam o co ci do cholery chodzi Meredith ??!

-Mi ?! Ja tu przyszłam dla ciebie i tylko dla ciebie !!! Ty zadufany w sobie idioto !! Myślisz ,że jak bym niechciała ci pomóc jak bym nie chciała cie widzieć to bym zdecydowała się z tobą spotkać !!!Co ty robisz ?! Czemu to robisz ??! Czemu zamykasz się w sobie ?! Czemu godzinami siedzisz w tym chlewie zwanym twoim pokojem ?! Co ty ze sobą robisz ?? Może jeszcze kurwa się zabijesz ! No właśnie czemu się jeszcze idioto nie zabiłeś ?!

-Bo cię kocham..
 --------------
No dobra kochani !! Powracam !!
Przepraszam , że tak długo :((
Ale ważne ,że wgl powróciłam :P
Mam nadzieję , że aż tak Was dużo nie odeszło i nadal z przyjemnością będziecie czytać dalsze
losy Meredith :)) Zachęcam Wac gorąco do oponi nad rozdziałem :))) Czyli słynne komentarze :D
Ps. Przepraszam za moje już niestety tradycyjne błędy ..

Przepraszam ;(

Bardzo bardzo przepraszam . Zawieszam bloga na czas nieokreślony . Ostatnio bardzo żadko dodaje ostatnie rozdziały... Spróbuję do Was szybko wrócić :(
                                                                                                szczęściara

Rozdział 17

Po głowie plątała mi się tylko jedna myśl .. Skąd on wie ? Skąd ? Stałam w tym samym mjejscu gdzie zostawił mnie Matthew przed 5 minutami . Mój wzrok był skierowany w ten jeden punkt . W to miejsce gdzie po raz ostatni dzisiaj zobaczyłam Matthewa . Nie mogłam się ruszyć . Przemyślałam sobie to co mi powiedział i chyba zaczynałam wierzyć ,że ma racje ...Czy to prawda ? Na prawdę jeszcze się obwiniam ? Ostatnio nie za dobrze na tym wyszłam . Gdy się obwiniałam prawie utonęłam i związku z tym do dziś mnie męczą koszmary . Ale myślałam ,że już się z tym pogodziłam ..... Jednak chyba nie . Złapałam się za nadal piekący policzek i szybko się odwróciłam . Oczywiście z moim szczęściem na kogoś wpadłam . Spojrzałam na przed siebie . To była Sarah . Po tym wszystkim już nie umiałam przejść obok niej obojętnie . To było wręcz nie możliwe . Podbiegłam do niej ,a ona mocno mnie przytliła . Obie się rozpłakałyśmy .Po głowie plątała mi się tylko jedna myśl .. Skąd on wie ? Skąd ? Stałam w tym samym mjejscu gdzie zostawił mnie Matthe

-Przepraszam-powiedziałam przez płacz .Jeszce mocniej mnie przytuliła , a pozostali do nas dołączyli .

-Przepraszam . Strasznie was potraktowałam . Już dłużej nie wytrzymam bez was .

-Przeprosiny przyjęte .Nawet nie wiesz jak za tobą tęskniliśmy -powiedział uśmiechnięty Colin .

-Zobaczyliśmy ,że się kłócisz z Matthewem , więc podeszliśmy bliżej -wytłumaczył Justin.

-Co ten dupek ci zrobił ?-zapytała wściekła Jane . W moich oczach stanęły łzy .Zdjęłam dłoń z policzka ,żeby otrzeć szyko łzy .

-Uderzył cię -powiedziała z niedowierzeniem Sarah .

-Jak ja zaraz to ja mu przywalę .. -powiedział wściekły Justin .

-A ja ci pomagę -dopowiedział Colin.

-Nie, to nic nie pomoże ..-powiedziałam -Teraz to wszystko już nie ma sensu . Cieszę się ,że już się na mnie nie gniewacie . Zapomnijmy już o nim . Nie chce mieć już z nim nic wspólnego . Wykorzystał mnie i chciał mi dać to świnstwo , a ja ..a ja mu ufałam -powiedziałam i głos mi się prawie załamał .Wszyscy pd razu mocno mnie przytulili .

-Czemu nie ma z wami Liama ? -zapytałam .Nagle wszyscy posmutnieli .Nie widziałam go przez ten tydzień . Zaczynałam się o niego martwić poważnie martwić ...

-Nie chce z nikim gadać . Nie odbiera telefonów i nie chce nas wpuszczać do domu . Zupełnie zamknął się w sobie . Myślę , że teraz może być jeszcze gorzej niż po ... -przerwała Jane .-Zresztą nie ważne . Musisz z nim pogadać -zdecydowała .

-Czemu ja ?-zdziwiłam się .

-Bo nie wiesz jak się zachowywał przed twoim przybyciem . Był dosłownie wrakiem człowieka , ale potem wszystko się zmieniło ..-powiedział Justin .

-Muszę do niego iść -zdecydowałam .Boże co ja zrobiłam .. Muszę do niego jak najszybciej iść .Porozmawiać z nim , choćby po prostu zobaczyć go całego i zdrowego

-Chyba nie teraz . Jest po 23 -powiedział Colin . Sięgnęłam po komórkę . Faktycznie było już zdrowo po 23 . Spuściłam głowę .

-Macie racje pójdę do niego jutro ...

Jak zkończyliśmy rozmawiać każdy poszedł w do domu . Było już dość późno . Wreście ich odzyskałam . Od razu poczułam się lepiej ,ale nadal nie tak jak wcześniej . Brakowało mi jednej najważniejszej osoby w tym naszym gronie -Liama . Robiłam na przekór sobie nie idąc do niego , ale przez cały czas sobie tłumaczyłam ,że on w przeciwieństwie do mnie śpi w nocy . Ja już nie mogłam normalnie przespać nocy . Za każdym razem męczył mnie ten sam koszmar .

Gdy weszłam do domu zobaczyłam jeden wielki bajzer . Po podłodze wlały się ciuchy , farby w tubkach , jakieś pędzle , trochę porozrzucanych papierów i co najdziwniejsze porozwalane ciastka . Zważając na tą późną porę i wnisokując po tym ,że na pewno ciocia nie śpi to..

-Gdzie jedziemy ??-spytałam podekstytowana wbiegając do salonu gdzie siedziała ciocia robiąc jeszce większy bajzer .

-Skąd wiesz ,że gdzieś jedziemy ?-zapytała ciocia Judit . Popatrzyłam znacząco na ten jeden wielki burdel .

-No dobraaa -przyznała ciocia .

-No to gdzie jedziemy ?!

-Ty nigdzie . Zostajesz w domu -powiedziała stanowczo ciocia .

-No dobra . No to gdzie jedziecie.

-Do Paryża !!!-powiedziała uradowana ciocia .

-Co ?! Lecicie do Paryża i nie zabieracie mnie ze sobą ?!-wkurzyłam się .

-Nie denerwuj się kochanie , ale ktoś musi się zostać i mniej więcej kierować galerią . No a ja nie mogę bo mi to już chyba najbardziej nie wypada jako wcześniejszemu opiekunowi prawnemu Beti ..-powiedziała ciocia a potem zakryła usta dłonią robiąc ogromne oczy . Znałam tą minę . Moja kochana ciocia właśnie się z czymś wygadała .

-Po 1 to tym kimś którym będzie tymczasowo kierowała Galerią oczywiście mam być ja ! Po drugie wogóle ma z tym wspólnego Beti?! I nie próbuj żadnych wymówek bo znam cię ciociu i wiem że już się wygadałaś ...

-No więc nie będziesz sama prowadziła Galerię . Zapracowłabyś mi się ! ..i to jeszcze w wakacje ! Na to już nie mogę pozwolić . Moja asystentka wyręczy cię ,ale dobrze by było jakbyś tam zaglądała ..-powiedziała i od razu pobiegła do sypialni niby się 'pakować' . Unikała mnie bo nie chciała się zupełnie wygadać .

-A druga sprawa -przypomniałam jej wchodząc do pokoju . Chwyciła za jakąś kziążkę i dla odmiany zeszła na dół .

-Cioci no!! Czemu nie chcesz mi powiedzieć o co chodzi z Beti !?-powiedziałam już zdenerwowana a ciocia wreście spojrzała mi w oczy .

-No nie wytrzymam !!-powiedziała ciocia z żalem w głosie . Wzięła moje dłonie i zaczęła mówić patrząc mi prostro w oczy .

-Beti się zaręczyła !!!-krzyknęła przeszczęśliwa ciocia podskakując w miejscu i w tym momencie do domu weszła moja siostrzyczka .
--------------------
Na początku przepraszam ,że dopiero pojawiam się po tygodniu ...
Ten rozdział też taki trozhe krótki , ale następny będzie już napewno długi .
Dziękuję Wam za kom i proszę o zkomentowanie tego rozdziału :D
już się biorę do nadrobienia Waszych :D
pozdrawiam : *******
　

Rozdział 16

****Liam****

-Meredith-wyszeptałem znów sam do siebie .Siedziałem na podłodze u siebie w pokoju i gapiłem się w ścianę . Czułem tą straszna pustką co z przed roku , tylko że teraz jest inaczej -gorzej .. Po śmierci Kevina czułem tą straszną pustkę , wogóle nie mogłem się ogarnąć . No w sumie co się dziwić to był mój najlepszy przyjaciel . Znałem go od zawsze , byliśmy jak bracia . Ponad rok temu oddlilismy się od siebie ,a to wszystko przez prochy ... Strasznie przeżyłem jego śmierć . Dopiero po 2 mięsiącach zaczołem wychodzić z domu . Jane , Colin i Justin współczuli mi i chcieli mi pomóc , ale nie weidzili jak ja się czułem . Potem spotkałem Ją . Moje własne wybawienie .Gdy pierwszy raz ją zobaczyłem myślałem ,że śnie . Była miła , zabawna i bardzo piękna . Przy niej pierwszy raz nie myślałem o śmierci Kevina . To ona sprawiła że pierwszy raz od roku na mojej twarzy zagościł usmiech . Przy niej z każdym dniem pustka się zmniejszała aż w końcu znikła ,ale teraz odeszła i jest jeszcze gozrzej ... Ta pustka która zdawła mi się zniknąć wcale nie znikneła tylko się 2 razy bardziej się powiększyła . Jest coraz gorzej... Odeszła. Pozwoliłem jej na to .. Pozwoliłem na to aby odeszła ... Żeby odeszła do niego ..

****Meredith****

Był już wieczór .Szybkim krokiem kierowałam się w stronę domu Matthewa . W dłoni zaciskałam mały przezroczysty woreczek .Nie mam pojęcia skąd się wziął w mojej bluzie . Wiem ,że musiałam z kimś pogadać , a jedyną moją zaufaną osobą był Matthew .Po połowie drogi zauważyłam moją dawną paczkę . Rozmawiali i śmiali . Moją uwagę najbardziej zwróciła Sarah .. Teraz mam tyle problemów na głowie . Dawniej od razu poleciałabym do Sahry i razem byśmy coś wymyśliły . Zawsze mi pomagała ,ale teraz jest inaczej.. Jeszcze mocniej za cisnęłam woreczek i od wróciłam się ,a za mną z nikąt pojawił się Matthew .

-Matthew !!-krzyknęłam .

-Spokojnie -powiedział przy tym szyderczo się uśmiechnął .

-Przestraszyłeś mnie . Chciałam z tobą pogadać .

-Ok , a tak wogóle podoba ci się mój mały prezent ode mnie ?-powiedział zbliżając się do mnie . Objął mnie rękami w biodrach i oparł czoło o moje .

-Co ?-zpytałam zdziwiona i lekko go odepchnęłam .Nie przejął się tym . Poszedł bliżej mnie i zaciągnął powietrza nosem .

-Wyczuję na km , niezły towar .

-Ty mi to podrzuciłeś !-krzyknełam oburzona pokazując mu heroinę .

-Kotku nie denerwuj się ,myślałem że..

-Że co ?! Jestem na tyle zdesperowana ,żeby się zaćpać !!

-Czyli ani odrobiny nie chcesz wciągnąć-powiedział zły . Tak zły ! Widać było w jego oczach . Był zawiedziony tym faktem . Zawodłołam go tym ,że nie chciałam tego cholerstwa wciągnąć .

-Jesteś zawiedziony -stwierdziłam z nie do wierzeniem .

-A jaki mam być ?! Tak nie miało być , wszystko idzie z niezgodnie z planem !

-Niezgodnie z planem ? Zaplanowałeś to !!

-Myślałaś ,że poleciałem na ciebie ? Ha ! To tu mnie rozśmieszyłaś ! Chociaż jedno muszę ci przyznać jesteś znakomita w łóżku -powiedział i uśmiechnął się do mnie .Nie mogłam w to uwierzyć wykorzystał mnie .. Byłam tylko jego zabawką .

-Po co to wszystko jak ci na mnie nie zależy-powiedziałem lekko drżącym głosem . Zacisnęłam zęby i próbowałam być silna .

-Widzisz kochanie mi już brakuje kasy na prochy . No a co powiedzieć kochaś twojej ciotki w mało jej nie ma . Myślałem ,że jak się wciągniesz to sama mi dostarczysz kasy . Po za tym fajnie przypiec staremu przyjacielowi . Wiesz chyba o kim mowa ?-powiedział i zaczął się do mnie obrzydliwie szczerzyć . Zaczęłam intensywnie myśleć koga ma na myśli . Przeszukałam wszystkie wspomnienia związane z Matthewem . Teraz zrozumiałam..

-Laim -powiedziałam szeptem bardziej do siebie niż do niego .

-Bingo, ale wracając do tematu może się skusisz ?-powiedział i pokazując głową na woreczek trzymany na dal w mojej dłoni .

-Żartujesz ! Za nic tego nie wezmę !-krzyknęłam i rzuciłam woreczkiem . Upadł na chodnik pękając i jego cała zawartość rozprysła się dookoła .

-Ty dziwko !! Co zrobiłaś !-krzykonął i uderzył mnie z otwartej dłoni w policzek . Odrzuciło mi głowę w lewą strone . Złapałm się za piekący policzek i spojrzałam na Metthewa . Zbierał histerycznie pozostałości heroiny .

-Jesteś żałosny -powiedziałam z pogardą . Wstał bo już pewnie zebrał to co się dało .Zbliżył się do mojej twarzy .

-Nie tak jak ty -powiedział z kpiną i dalej zaczął mówić .

-Mówisz ,że nigdy byś tego nie wzięła ,ale nie wyrzuciłaś tego od razu . Każdy normalny człowiek wyrzucił by to albo się z tym gdzieś zgłosił ,ale ty nie..-szeptał mi do ucha . Zamurowało mnie , te jego szepty były gorsze od tego jak by się na mnie darł , ale nie... każde słowo szeptał mi prosto do ucha wypowiadając każde słowo wyraźnie i z jakąś grozą co przychodziło mnie o ciarki .Kontynuował .

-Obwiniasz się .Nadal się obwiniasz .Może w realu nie ale podświadomie .Podświadomie chcesz się zniszczyć , skączyć ze sobą . Meredith zaprzeczasz sama sobie .......-zrobił wielką pauzę .

-No bo kto inny nie chciał by się zabić po zabiciu własnej matki ..-wyszeptał ostatnie słowa i odszedł zostawiając mnie samą . Serce na moment mi stanęło , skąd on to wie....
---------------------
Odrazu przepraszam ,że taki strasznie krótki :/,
ale inaczej się nie dało . Musiałam tutaj zkończyć ...
Chciałam wczoraj dodać ,ale prbowałam coś jeszce dopisać no ale nie
mogłam . Nie to ,że nie mam pomyslów (bo pomysłów na to wszystko mam
więcej niż powietrza xD duszę się nimi ,hehe )poprostu uznałam ,że 16 rozdział musi się tak
kończyć :D
aaaa i jeszcze jedna dziewczyna pisała ,żeby ona nie była w ciąży . Nie martw się :D i tak już dośc dużo namieszłam . Napewno nie będzie w ciąży :D
  Bardzo diękuję za kom ,za wszystkie Wasze miłe słowa :D :D :D :D i proszę Was o kolejne :D
Piszcie co sądzicie :D
Pzdrawiam wszystkich czytelników : *****

Rozdział 15

****Jenden****

-Sarah !!-krzyknołem za nią ,już chciałem iść za nią ale ztwierdziłem ,że pewnie znowu coś zpieprze i będzie jeszcze gorzej. Za to pobiegł za nią ten sukinsyn .

 -Kurwa !!!!-wrzsnołem kopiąc przy tym jakiś konar na plaży .Ludzie zaczeli się na mnie gapić . Przeszedłem już przez zebrany się tłum popychając niektóre osoby . Musiałem teraz być sam i to wszystko przemyśleć . Poszedłem na mniej zaludnioną część plaży kopiąc to co popadnie i wyklinając to co się ruszało . Gdy już miałem dość usiadłem na pisaku i zaczołem myśleć co ja do cholery zrobiłem . Zerwała zemną ...W dodatku przez moją głupotę . Między nimi nic nie ma ty debliu !!! Jak zwykle musiałem wszystko zniszczyć .Straciłem dziewczynę do której pierwszy raz tak na poważnie zaczynałem coś czuć .Cholera !!!

 -Jenden ?-zapytał czyjś głos .Obróciłem się i zobaczyłem tego kurdupla .

 -A ty czego jeszcze ode mnie chcesz ?-warknołem na niego .

 -Spokojnie , ja tylko chce pogadać -powiedział i przysiadł się do mnie .

 -Byłem u Sahry i ..

 -I nie chce mnie znać !-dokończyłem .

-Posłuchaj mnie wreście ..-powiedział a ja wreście zrozumiałem ,że muszę się zamknąć .

-Jak już wspominałem byłem u Sahry . Nie chce nikogo widzieć nawet mnie .-powiedział ,chciałem już znowu coś wtrącić ,ale się opamiętałem .

 -Człowieku nie użalaj się nad sobą tylko idź tam do niej i błagaj o wybaczenie ! To wspaniała dziewczyna i nawet nie chcę sobie wyobrażać jak to ją mieć ,a potem ją starcić . Musi być ci ciężko ,ale pomyśl jak się ona czuje .Straciła bardzo bliską jej osobę też nie jest jej łatwo -powiedział co dało mi do myślenia .

 -No idź już do niej -powiedział i poklepał mnie po ramieniu .

 -Dzięki -powiedziałem i wstałem z ziemi otrzepując spodnie . Gdy już miałem wracać ,ale jeszcze jedno pytanie mnie męczyło i nie dawało mi spokoju .

 -Justin ?

 -Hymm.....-wyrwał się za myślenia . Patrzył się w morze ,ale teraz obrócił głowę w moją stronę .

-Czemu mi pomagasz ? Nie byłem za miły dla ciebie odkąd cie poznałem . Mógłbyś teraz do niej iść i powiedzieć jej jaki byłem wobec ciebie . Przeciągnąć ją na swoją stronę . Masz teraz bardzo dobrą okazje , więc się pytam .Czemu mi pomagasz ?-powiedziałem sfurstowany . On w odpowiedzi na początku się tylko się uśmiechnął .

  -Widzisz co do pewnej sprawy miałeś racje . Naprawde się w niej zakochałem . Masz racje też w tym że mógłbym teraz do niej iść i nagadać jej to wszystko . Tylko ,że zrobiłbym to dla siebie , nie dla niej . Nie była by szczęśliwa , a ja pragnę bardziej jej szczęścia niż czego kolwiek innego . Nie czuje do mnie tego co ja .Ona na prawdę bardzo cię kocha i utrata ciebie na pewno nie sprawiła by ją szczęśliwą .-powiedział a ja ujrzałem w nim nie jakiegoś kurdupla który na każdym kroku chce poderwać moją dziewczynę . Tylko człowieka który stawia potrzeby nad swoje ,który pragnie szczęścia kogoś nad życie ,który wiele przecierpiał ale nigdy przed tym się nie przyzna . Człowieka którego podziwiałem .

 -Dziękuje -powiedziałem krótko i odeszłem z plaży zostawiając go samego wpatrzonego w morze.

 ****Sarah****

      Leżałam na łóżku z twarzą wtuloną w poduszkę płacząc . przecież chciałam tego , więc czemu jest mi teraz tak przykro ? Ale musiałam to zrobić ... Jak on się zachował wobec Justina !! Ale wiedziałam w jego oczach ,że tego bardzo żałuje ..Już sama nie wiem co o tym myśleć . Wszystko mi się wali !! Nie dość ,że straciłam najlepszą przyjaciółkę to jeszcze to..

 -Sarah ?-zapytała czyjś głos za drzwi .

-Mówiłam ci Justin nie chce teraz nikogo widzieć !!

 -Ale to ja ! Proszę cię otwórz ..-powiedział czyjś głos .Wstałam z łóżka podeszłam z wahaniem do drzwi . Uchyliłam je na chwilkę a potem od razu zamknęłam .Za nimi stał Janden .

 -Czego chcesz !-wydarłam się przez drzwi

 -Przepraszam cię , naprawdę nie wiem co we mnie wstąpiło .Nawet nie wiesz jak tego żałuję ,naprawdę . Uwierz mi ..-powiedział a ja uchliłam drzwi .Wszedł do środka .

-Co ci odbiło ?-zapytałam już spokojnym tonem.

 -Jestem o ciebie zazdrosny . Nawet nie wiesz jak to mieć taką wspaniałą dziewczynę i mieć uczucie ,że można ją stracić .

-Powinieneś mi ufać . Nie skrzywdziłam by cie . Nigdy bym cię nie zdradziła -powiedziałam załamującym się głosem .

 -Wiem , teraz ci ufam i obiecuję ci ,że takie akcje nigdy się już nie wydarzą -powiedział a ja dostrzegłam w jego oczach prawdę . Znałam go-nie kłamał .Podeszłam do niego już bez wahania i wtuliłam się w niego .Odwzajemnił uścisk i pocałował mnie w czubek głowy . Wzioł mnie za rękę i podprowadził do okna .

 -Spójrz -powiedział wskazując przestrzeń za oknem . Spojrzałam w tym kierunku i zobaczyłam świeczki ułożone w wielki napis ,,Kocham Cię '' . Spojrzałam mu prosto w oczy a on w moje . 

-Kocham cię -powiedział .

 -Kocham cię -odpowiedziałam ,a on obdarował mnie jednym z naszych najdłuższych i najpiękniejszych pocałunków .

****Meredith*****

     Obudziłam się w obcym mi łóżku . Rozejrzałam się po pokoju .Te miejsce było mi znajome . Dopiero po chwili zauważyłam kto śpi obok mnie -Matthew !! Przypomniałam sobie wczorajszy wieczór . ... Boże przespałam się z Matthewem .. No i co teraz ? On jest moim przyjacielem !! Musiałam to wszystko sobie dokładnie przemyśleć .

          Odkryłam się i wyszłam z spod kołdry . No pięknie byłam w samej bieliźnie . Gdzie są moje ubrania ? Rozejrzałam się po pokoju . Na podłodze znalazłam swoje rurki a na drzwiach szafy mój T-shirt . Pod łóżkiem leżały moje trampki . Tylko nie znalazłam swojej bluzy . Stwierdziłam ,że nie będzie mi potrzebna gorzej jak bym nie znalazła spodni .. Zamknęłam ostrożnie drzwi ,żeby nie obudzić śpiącego chłopaka . Zeszłam schodami do frontowych drzwi . Otworzyłam je i zobaczyłam ulewę . Deszcz był niesamowicie duży . Teraz bez bluzy nie dam rady . Wróciłam się do pokoju Matthewa i zaczęłam szukać po podłodze mojej zguby .

-Tego szukasz ?-spytał uśmiechnięty . Zakładał spodnie , jedną ręką zapinał rozporek a drugą trzymał moją bluzę .

-Tak , dzięki -powiedziała chwytając za bluzę i szybko wyszłam z pokoju . Nie chciała z nim gadać . No na razie , dokąd nie przemyślę sobie wszystkiego . Założyłam szybko bluzę i wyszłam z domu zanim zdążył coś powiedzieć . Wracałam do domu w biegu , aby chociaż trochę oszczędzić sobie ulewnego deszczu . Gdy weszłam do domu byłam cała przemoknięta . Nikogo już nie było w domu . Pewnie już wszyscy są w pracy , a ciocia przez cały czas myślała że jestem u siebie w pokoju.. Weszłam do swojego pokoju zdjęłam mokre ciuchy i rzuciłam na podłogę .Przebrałam się i ułożyłam się na łóżku . Zaczełam o tym wszystkim rozmyślać ,ale zmorzył mnie sen . Obudziła mnie Beti wchodząca do mojego pokoju. Spojrzałam przez okno już nie było widać żadnych śladów porannej ulewy a na dworze świeciło mocno słońce jak to LA .

-Gdzie byłaś dzisiaj w nocy ?-spytała mnie siostra zamykając za sobą drzwi . Kurde !! Myślałam ,śe nikt się nie domyślił .

 -Spokojnie ,nie wydam cię cioci .-powiedziała a ja poczułam wielką ulgę .

 -U kolegi i właśnie my .. -Boże Mer ! Ile ty masz lat ,żeby się ..

 -No a ile ty miałaś ! Pamiętaj o tej nocy kiedy ja cię kryłam ! A ty miałaś niecałe 16 !!-przerwałam jej . Zrobiła się cała czerwona .

-Pozatym to nie był mój pierwszy raz i ty dobrze o tym wiesz -dodałam .

 -No wiem wiem , ale zrozum że to już instynkt . Ja po prostu się o ciebie martwię .

 -Nie trzeba . Dam sobie radę -powiedziałam i uśmiechnęłam się do siostry.Odwzajemniła uśmiech i przytuliła się do mnie .

-Jak coś to zawsze możesz na mnie liczyć .

-Wiem , ale muszę sama to sobie wszystko  przemyśleć.

  -Jak chcesz -powiedziała i powili już zaczęła wychodzić z pokoju . Już była przy drzwiach gdy nagle odwróciła się do mnie .

 -Aaa i weź zrób coś z tymi ubraniami . Nie mam pojęcia jak twoje ciuchy osiągnęły taki stan ,ale będą jeszcze w gorszym jak ich nie wrzucisz do pralki .-powiedział wzkazując na mokre ubrabia pożucone przez emnie rano.

-Jasne , już biorę się za to -powiedziałam a Beti wyszła z pokoju .Poszłam do pralni i po kolei wszystko wrzuciłam do pralki , gdy miałam już wrzucać bluzę poczułam że coś jest w kieszeni . Włożyłam rękę i wyjęłam z niej  mały przezroczysty woreczek , a w nim był biały proszek . Jeszcze się do końca domyślałam co to jest ,więc otworzyłam i lekko powąchałam . Cholera jasna , to była heroina !!!!
----------------------
Nom .. no to jest już 15 !!!!
Dziękuję Wam za komentarze :D i zachęcam
do dakszego komentoania :D :D :D :D
Dokończyłam już tą sprwę z Sahrą , Jendenem i Justinem :D i już normalnie
Mer jest naratorem ,chociaz czasami mogą się wepchnąć inni nartorzy :P
A tak wgl ,jak Wam się podoba rozdział ???

Rozdział 14

****Sarah****

To już trwa tydzień .Nie odzywałam się do swojej najlepszej przyjaciółki tydzień .Cały tydzień . Może to wydawać się dziwne ,że tydzień a ja tak dramatyzuje .Po prostu nie jestem do tego przyzwyczajona . Odkąd poznałam Mer byłyśmy nie rozłączne . Nawet jak się przeprowadziła do LA gadałyśmy godzinami przez sekypa .Nie było takiego dnia ,abyśy nie rozmawiały . Teraz nie rozmawiałam z nią przez cały tydzień !!!

-Dobrze się czujesz ?-spytał z troską Justin wyrywając mnie z zamyślenia .Właśnie wracaliśmy z lodziarni.Nie mogłam pójść z Jendenem bo miał jakieś sprawy do załatwienia z ojcem .

-Tęsknie za nią -powiedziałam drżącym głosem .

-Tak jak my wszyscy -powiedział . Wiedział o kogo mi chodzi. Czami rozumieliśmy się bez słów . Wiedział co mnie dręczy i nie daje mi spokoju . Bardzo dobrze mnie rozumiał . Był moim najlepszym przyjacielem a Mer najlepszą przyjaciółką .Tak za nią tęskniłam ..Po moim policzku przemkneła pojedyńcza łza . Justina ją szybko ztarł i mocno mnie przytulił .

-Wszystko się ułoży -powiedział mi cicho do ucha .

-Ymhymm-przerwał nam jakiś znajomy głos .Odwróciłam głowę , a przed nami stał Jenden .

-Ooo i udało ci się wszystko pozałatwiać z ojcem ?-zapytałam wychodząc z objęć Justina przechodząc w objęcia mojego chłopaka .

-Wszystko udało się pozałatwiać -powiedział chłopak i pocałował mnie w czoło .

-A jak tobie minoł dzień ?

-Hymmm...dobrze .Właśnie wracaliśmy z Justinem z lodziarni , ale tak szczerze to zjadłam by jeszcze jednego . Co ty na to ?-zapytałam z uśmiechem .

-Haha , jasne . Czyli idziemy jeszcze na lody.

-Idziesz z nami ?-zapytałam się Justina .

-Ja nigdy nie odmawiam lodom -powiedział uśmiechnięty .Szliśmy z jakieś 5 min a potem ja poszłam do sklepu po lody dla siebie i chłopaków .

****Justin****

Sarah zostawiła nas samych i poszła po lody .

-Mógł byś się nie przystawiać do mojej dziewczyny -powiedział oschle Jeden do mnie .

-O co ci chodzi ?? Jesteśmy przyjaciółi

-Widze jak na nią patrzysz i jak się do niej kleisz .

-Ogarnij się człowieku !!Co ci odwala ?! To już nie można się przytulić i powiedzieć że wszystko będzie dobrze . Lepiej sam zauważ jak ona się teraz czuje po stracie przyjaciółki , a nie wymyślasz sobie chistoryjki ...-powiedziałem i akurat doszła do nas Sarah . Na szczęście nic nie słyszała .

-Proszę bardzo -powiedziała uśmiechnięta i podała nam lody .Wziołem swojego i kątem oka zobaczyłem ,że chłopak Sahry patrzy na mnie morderczym wzrokiem .

****Meredith****

Siedziałam w salonie u Matthewa i oglądaliśmy jakiś film .Jego rodziców nie było w domu . Wyjechali gdzieś razem na weekend i Matthew został sam w domu . Ostatnio dużo czasu spędzamy razem , ale on nie mógł zastąpić moich przyjaciół . Poprawka-moich byłych przyjaciół . Wydarłam się na nich i już pewnie nie chcą mnie znać . Za mocno wtedy zareagowałam . Byłam wkurzona na nich ,że tak się czepiają Matthewa ,a najbardziej Liam . Nie wiem co w niego wstąpiło . Teraz za nimi tęskniłam .Najśmieszniejsze jest to ,że Liam najbardziej zawinił ,a za nim najbardziej tęsknie . Już po prostu nie wiem co mam o tym mysleć ...Co noc teraz męczą mnie koszmary , nie wysypiam się i już nie wyrabiam . Dobrze , że chociaż mam Matthewa .

-Nie znudził ci się ten film ?-zapytałam go . Siedział i podpierał ręką twarz ,a oczy już mu się zamykały .

-Nie no skądże -powiedział przeciągając się , a ja się zaśmiałam .

-No to może się przejdziemy ?-zapytałam .

****Sarah****

Był już wieczór .Na plaży była urządzana jakaś impreza , więc postanowiliśmy wszyscy tam pójść .Niestety Jenden musiał znowu gdzieś jechać z ojcem . Współczuje mu jego ojciec korzystając z okazi ,że jego syn 2 miesiące będzie mieszkał z nim w domu ciągał go po różnych uniwerstytetach . Chce aby po liceum poszedł na medycynę . Stara się ze wszystkich sił go namówić , ale na marne . No cóż . Jenden nie powie mu prosto w oczy . Nie sprawił mu takiej przykrości , więc jeździ z nim tak w tą i we w tą .Wracając do tematu Jeneden miał się trochę spóźnić na tą imprezę więc poszłam z Justinem .

-Sarah !!!-krzyknął kiedy byliśmy w połowie drogi .

-Co ?

-Patrz tam !-powiedział prawie piszcząć i wskazał mi jakieś mjejsce ręką .

-No o co ci cho...-urwałam w połowie słowa . Przed nami stał nowy sklep ze słodyczmi . Całay zapchany różnymi słodkościami ,których jeszcze nie zasmakowaliśmy . W całaym LA objechaliśmy razem wszystkie sklepy ze słodyczmi . A tu przed nami stało oto nowiutkie cudo !!

-Wbijajamy !!!-krzyknełam głośno i mało się o siebie nie zabijając wbiegliśmy do sklepu . Kupiliśmy 2 opakowania czekoladowych ciastek , 4 ogromne lizaki i 5 długich żelków . Troche mu nie starczyło kasy ,więc dorzuciłam większą połowe . Gdy doszliśmy do plaży dojadaliśmy ostatniego żelka .

-Najlepszy żelek jaki jadłem w życiu !-powiedział zachwycony Justin .

-Zgadzam się w 100 % .

-No wreście jesteście. Gdzie wy byliście ? -zapytał nas Colin .Nie zdążyliśmy odpowiedzieć bo Jane zaczeła coś muwić .Liama nie było na plaży -od tygodnia wogóle go nie widzieliśmy . Nie odbierał telefonów ani nie chciał nas wpuszczać do domu .

-No niee , a wy znowu żrecie jakiś syf -powiedziała Jane .

-No tylko nie syf !!-powiedziałam obużona .

-Sarah nie przejmuj się . Ona jest zazdrosna . Jecie tego kilogramami i wogóle nie tyjecie ,a ona nie może sobie na takie coś pozwolić -powiedział Colin .

-Czy ty właśnie sugerujesz ,że jestem gruba ?!-powiedziała z morderczym wzrokim Jane .Dziewczyna była bardzo szczupła tylko Colin jak chciał jej troche przypiec . Zresztą jak zawsze .

-Nie no cooo tyy -powiedział przeciągając sylaby Colin .

-Colin, do cholery jasnej nie wkurwiaj mnie .-powiedział wkurzona . Potem Colin zaczoł ,,kaszleć'' a coś z pomiędzy tego ,,kaszlu '' dało się zrozumieć <grubas> .Jane zaczeła go gonić wściekła .

-No i teraz oberwie -powiedziałam dokańczając żelka .

-A tak wogóle to dziękuje .Bez ciebie nie zjadłbym tych przepysznych żelków -powiedział usmiechnięty .

-Nie ma za co -powiedziałam odwzajemniając uśmiech a on pocałował mnie w policzek .Gdy już się odemnie oddalił uderzyła go w twrz czyjaś pięść . Justin leżał na pisku twrzą odróconą ku ziemi .Ciężko się podniosł . Z jego noca leciała stróżka krwi .Otarł ją szybko i spojrzał na napastnika , a ja razem z nim . Nie wierzyłam własnym oczom . Tym napastnikiem był Jenden .

-Odbiło ci ?! -wrzasnełam na Jendena i podeszłam do Justina sprawdzić czy mu nic nie jest .

-On się do ciebie ciągle klei -próbował się wytłumaczyć chłopak .

-Do cholery jasnej ! On mnie pocałował tylko w policzek . To symboliczny znak !

-Byłem zazdrosny i nie wytrzymałem .

-Zazdrosny ?! Rozumiem jak bym się z nim lizała , ale kurwa to był pocałunek w policzek !!

-Sarah..

-Wiesz co ma dość . Byle jaki facet się na mnie spojrzy na ulicy i już jesteś zazdrosny !

-Ale ten skurwiel sobie zasłużył -powiedział wkurzony .Wtedy moje zdenerwowanie osiągneło maxymalny poziom .Podeszłam do niego na tyle blisko ,że nasze twrze dzieliło kilka centymetrów.

-NIGDY NIE OBRAŻAJ MOICH PRZYJACIÓŁ -powiedziałam każde słowo wyraźnie .

-Rozumiesz , nigdy !! Z nami koniec !-wrzasnełam i uciekłam z plaży kierując się do domu .Gdy byłam już w domu szybko wbiegłam do pokoju i zamknełam drzwi na klucz , rzuciłam się na łóżko i zaczełam płakać .

-Sarah ?-zapytał zadyszany Justin . Widocznie musiał biec za mną .

****Meredith*****

Poszliśmy się przejść na plaże . Akurat trafiliśmy na imprezę . Nawet trochę potańczyliśmy . Ogólnie dobrze się bawiłam , ale potem dostrzegłam Sahre z Justinem zajadających żelki . Potem dołączyli do nich Jane i Colin . Śmiali się i wygłupiali i ciągle chodziły mi mysli po głowie typu jak za nimi strasznie tęsknię i jak bardzo chciałabym być wśród nich jak dawniej .Zrobiło mi się strasznie smutno ,więc poprosiłam Matthewa abyśmy poszli już do niego do domu .Przez całą drogę milczałam .Gdy dotarliśmy do domu chłopaka poszliśmy do jego pokoju . Tam usiadłam ciężko na łóżku i schowałam twarz w dłoniach .

-Co się stało ? Przez całą drogę nic nie muwiłaś ...-powiedział Matthew dosiadając się do mnie .

-Nie mogę na nich patrzeć. Jak się razem świetnie bawią i już mnie nie potrzebują -powiedziałam ze smutkiem w głosie odkrywając twarz .

-Ale teraz masz mnie i już ty ich nie potrzebujesz -powiedział patrząc mi w oczy a ja spojrzałam w jego .

-Zawsze możesz na mnie liczyć -powiedział a nasze twarze już dzieliły milimetry .Przybliżył twarz jeszcze bliżej mojej aż w końcu dotknoł wrgami moich .Napoczątku był to delikatny pocałunek aż zaczeły się robić coraz śmielsze , a potem namiętne .Zaczął błądzić ustami po mojej szyi i dekolcie . Zdjoł mi bluzkę a ja rozpinałam mu koszulę obdarowując go pocałunkami po torsie . Jeszcze raz wbił mi się długo w usta a ja rozpiełam rozporek jego spodni ...
---------------------
No , więc gorąco dziękuje za pozostawine komentarze :D
Jesteśie BOSCY !!!!<3
Jak myslicie co się stanie z Sahrą i Jendenem a co najważniejsze Meredith i Matthewem ??
Czekam na wasze opinie rozdziału :D Jak wgl Wam się podoba itp . ^^
Proszę Was komentujecie !!!!Usunełam ten kod z tymi literkami ,żeby Was nim nie męczyć 
podczas dodawania kom. Teraz jeszcze mniej czasu Wam to zajmie :D
Pozdrawim wszystkich czytekników : ******
　

Rozdział 13

****Liam****

Dziewczyna wpadła pluskiem do wody . Zaczołem się śmiać i myśleć jaką będzie miała mine jak się wynurzy . Najprawdopodobniej będzie chciała mnie ,,zabić '' no ,ale to zaczyna się robić wkurzające , jak dziewczyny nie mają zamiaru wejść do wody bo zniszczą sobie fryzurę , albo zniszczą makijaż . Troche mnie to dziwiło ,że Meredith też miała takie podejście do wody jak te dziewczyny z toną tapety  na twarzy . Bo ona była inna..

Rozejrzałem się po morzu . Dziwne ,że się jeszcze nie wynużyła . Trochę zaniepokojony zaczołem sobie analizować cały przebieg tego wrzucania do wody . Była przez cały czas spięta ,przechodziły ją dreszce i miałem wrażenie ,że zaczeła dużo szybciej oddychać . Wcześniej jakoś nie zwróciłem na to uwagi . Po prostu myślałem ,że chce się wymigać od małej kapieli w morzu . Teraz wszystko sobie uświadomiłem . Zawsze obok wody zachowywała ogromną ostrożność . Przy basenie u niej , albo na imprezie u Scarlet z której wybiegła po tym incydencie z Charlim . Nie chciała wogóle o tym mówić , zawsze szybko i sprawnie zmieniała temat . To wszystko jakoś musiało się łączyć .Nigdy nie podchodziła do wody bo wiązała jej się z jakimisprzykrymi doświadczeniami . Ona przez ten całay czas śmiertelnie się bała...

-Co ja zrobiłem..-powiedziałem szeptem i szybko wskoczyłem do wody .Zaczołem się rozglądać pod wodą , ale nigdzie nie mogłem jej znaleźć .Bałem się ,że właśnie ją staciłem . Przed oczmi ciągle stawała mi jej twarz . Za drugim zanużeniem zauważyłem opadające na dno ciało . Jak najszybciej podpłynołem i wyciągnołem ją obejmując w tali . Wynurzliśmy się w miejscu gdzie nawet ja nie miałem dna . Trzymałałem ją mocno obejmując . Ona trzymała się mnie jeszce mocniej i przez cały czas płakała .Boże co ja zrobiłem ...

-Zabierz mnie staąd szybko -powiedziała przez ciężki płacz .Szybko podpłynołem z nią na grunt , wziołem ją na ręce i szybko pobiegłem w strone plaży . Tam ostrożnie położyłem ją na piasku . Przez cały czas nie mogła opanować płaczu , za każdą jej łzą czułem jakby mi rozrywało serce .

****Meredith****

Wreście znalazłam się na lądzie . Czułam się tu bezpiczniej ,ale i tak nadal czułam jakbym się dusiła znajdując się głęboko pod wodą . Nie mogłam opanować płaczu . Już dawno opuściłam to straszne mijsce jednak nadal nie mogłam zapomnieć tego ogromnego strachu .

Liam podał mi ręcznik . Wziełam go od niego i okryłam się nim nadal płacząc .

-Meredith ..Ja cię bardzo przepraszam . Ja nie wiedziałem ...-powiedział smutnym głosem i połążył mi rękę na raminiu.

-Nie dotykaj mnie !!! -wrzasnełam.Cofnoł rękę .

-Mere..-już nie dokończył ,ponieważ mu przerwałam .

-Już nawet się nie odzywaj !

-Przepraszam..

-Idź stąd ! Nie chce cie już widzieć !

-Jak chcesz -powiedział cicho z opuszczonoł głową .

-No zjeżdżaj !!!-wrzasnełam perzez łzy .Ruszył się wreście z mjejsca i poszedł .Już nie płakałam spowodu tej całej afery z wodą . Tylko dlatego ,że ufałam mu . A on zniszczył te zaufanie w trakcie 10 min . Odnowił moje najgorsze wspomnienia i dodał do nich dzisiejszy dzień . Już nie chce go znać ...

-Co się stało ?-spytał znajomy głos .Podniosłam głowe i zobaczyłam Matthewa .

-Nic -opowiedziałam krótko wybuchając znowu płaczem .Przysiadł się do mnie i objoł mnie ramieniem .

-Chyba ci jednak nie uwierze -powiedział mi słodko do ucha .

-Bo Liam ..-przerwałam nie chciałam już nic mówić .

-Nie przejmuj się nim -pocieszał mnie Matthew a ja się w niego wtuliłam.

Nie spałam tej nocy dobrze .Jak udało mi się zasnąć to odrazu nękały mnie koszmary i budziłam się z krzykiem .Za każdym razem śniło mi się to samo . Za każdym razem ,za każdym... Spojrzałam za zegarek była 4 w nocy . Nie mogłam zasnołć . Postanowiłam zaczrpnąć świerzego powietrza . Wyszłam na na balkon .Odrazu orzeźwiło mnie chłodne powietrze . Wziełam głęboki oddech . Spojrzałam w niebo -była piękna gwieździsta noc . Rozejrzałam się po ogrodzie . Wszystko piękiej wyglądało w blasku kziężyca . Po pewnym czasie mój wzrok padł na basen . Woda stał nie ruchomo . Coraz bardziej wpatrywałam się w wode jakbym miała tam znaleźć coś cennego . Nagle zawiał mocniejszy wiatr . Włosy latały mi we wszystkie strony zasłaniając twarz a woda gwałtownie się poruszyła . Jakby czegość chciała...

,,Wszędzie była ciemność- jedna nieograniczona ciemność. Spadadłam na dno i widziałam tylko kilka ulatniająjących się ostatnich bąbelków powierza na demną .Było mi strasznie zimono , choć teraz już mi to nie przeszkadzało . Nic teraz nie czułam . Wcześniej tak,owszem . Najpierw była panika . Potem nie miałam juz sił , więc sie poddałam . Opadałam i czułam strach . Teraz jednak nic nieczuję . Obraz się rozmazuje i koniec .....''

Na ułamek sekundy znalazłam się w jeziorze.Krzyknełam i szybko wróciłam do pokoju . Zatrzasnełam drzwi i zsunełam się po nich .Położyłam się na podłodze .Policzkiem dotykałam zimnej podłogi i zaczełam cicho płakać .

Obudziłam się rano na podłodze . Wstałam cała oboloła . Spojrzałam na zegarek było po 11 . Ubrałam się , a potem zeszłam na dół . Ciocia malowała a Paul jej towrzyszył obejmując ją od tyłu . Nie byłam w najlepszym chumorze lekko mówiąc ,więc stwierdziłam że może spróbuję się odpręzyć . Wziełam kilka kartek z mojego pokoju ,złapła za ołówek i zaczełam szkicować . Faktycznie , trochę się odprężyłam . Po 40 min rysowania spojrzałam się na rysunek . Dopiero teraz zauważyłam ,że nie świadomie przez cały czas rysowałam morze . Wkurzyłam się znotłam rysunek i ze złością rzuciłam nim o ścianę . Potem usłyszałam dzwonienie dzwonka do drzwi . Był to pewnie Matthew . Umuwilismy się wczoraj na spacer .Tylko ,że umuwieni byliśmy na 16 ! Ten czas nie mógł tak szybko lecieć . Spojrzałam na zegarek . Było po 16 !! Boże jak ten czas szybko leci . Zbiegłam po schodach na dół i otworzyłam drzwi . Nie myliłam się , stał w nich Matthew .

-Jak się czujesz ? -spytał zatroskany .

-Może być -powiedziałam nie przekonując go .

-To co idziemy ?-spytałam wymigując się od jakich kolwiek pytań na moj temat .

-Jasne -powiedział usmiechnięty . Powiedziałam cioci ,że wychodzę i wyszliśmy przed dom . Akurat przed nami z drugiej strony chodnika wyszła moja paczka .Nie było w śród nich Liama. Odrazu podbiegła do mnie Sarah

-Czemu nie odbierasz ??-spytała zdenerwowna .

-Mam wyładowaną komórkę -skłamałam .Nie odbierałam bo nie miałam ochoty z nikim rozmawiać ,ale Matthew wczoraj bardzo mi pomógł więc się zgodziłam .Nie chciałam mu odmawiać po tym co dla mnie zrobił . Wtedy dostałam sms-a i wszyscy to usłyszeli .

-Jak możesz kłamać -powiedziała zła Jane.

-Po prostu z nikim nie chce teraz gadać !-odciełam jej się .

-Ale z nim chcesz !-krzykonoł Colin wskazując na Matthewa .

-On chce mi pómuc- powiedziałam wściekła przez zaciśnięte zęby .

-A my nie !!-wydarł sie Justin. Wtedy podszedł do nas Liam .

-Mieliście na mnie zaczekać..-powiedział nie dokańczjąc Liam .

-Co on tu robi !?-powiedział wściekły Liam spoglądając na Matthewa .

-Meredith woli go niż nas -poiwiedział Colin .Liam podszedł do Matthewa i szarpnoł go za koszulke i przycisnoł do pobliskiego drzewa .

-Spróbuj się do niej zbliżyć ..-powiedział Liam przyciskając mocniej Matthewa do drzewa .

-To co ?!!-zapytałam wściekła . Odepchnełam Liama od Matthewa bo mi się nie opierał .

-Wiecie co ?! Tak , wole go od was !!!-krzyknełam .

-Odpirdolcie się odemnie !!!-jeszcze głośniej krzyknełam. Wziełam Matthewa za ręke i odeszliśmy od nich w przeciwnym kierunku .
-----------
1)No ja poprostu Was pozabijam !!!
wchdodzicie na mojego bloga i z kazdym rozdziałem mam mnóstwo
wyświetleń , ale komentarz tak strasznie trundo zostawić !!
To ci zajmie pare minut a dla mnie to bardzo bardzo WAŻNE !!!
2)Dziękuję gorąco za wszystkie pozostawione komentarze !! :D
Nawet nie wiecie jak jestem Wam wdzięczna !! :D :D
3)No i co do rozdziału .
Jak Wam się podoba ???
Co najbardziej , co najmniej ?
Jak są jakieś nie jasności to śmiało pytajcie :D
Dość krótki bo wrednoty nie komentujecie ...
Pozdrawiam :***